“ေရႊေဖါ့လံုးကေလးနဲ႔ စတိသေဘာေတာ့ ရိုက္သင့္ပါတယ္”

အခန္း(၁)
             တရားမ၀င္အလုပ္သမားေတြ ေလ်ာ့နည္း ပေပ်ာက္ေရးနဲ႔ အလုပ္သမားတန္းတူအခြင့္အေရး ရရွိေစဖို႔အတြက္ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာအစိုးရတုိ႔ ၂၀၀၉  ခု   ေလာက္မွာသေဘာတူညီမႈလုပ္ခဲ့ၿပီးေတာ့  ႏွစ္ႏိုင္ ငံနား လည္မႈစာခၽြန္လႊာ MOU ဆိုတာ စတင္ေပၚ   ေပါက္လာခဲ့တယ္။ အတိအက်ေျပာရင္ ၂၃၊  ၇၊ ၂၀၀၉ မွာ ပတ္စပို႔ စထုတ္ေပးခဲ့တယ္။
           ဘန္ေကာက္ျမန္မာသံရံုးကို အမွီသဟဲျပဳေန ၾကတဲ့၊စာရြက္စာတမ္းေတြ၊ ပတ္စပို႔ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ ၾကတဲ့ သံ၀န္ထမ္းအခ်ိဳ႕နဲ႔အဆက္အဆံရွိသမွ် ပြဲစား အလႊာတစ္ခုလံုး သံရုံုးကို ၀ိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ ဒူေ၀ေ၀ ၾကေတာ့တယ္။ ျမန္မာသံရံုးေရွ႕မွာ ပတ္စပို႔ပြဲစားေတြ အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔၊ စည္စည္ကားကား။
            ျမန္မာနယ္စပ္ေတြျဖစ္တဲ့ မယ္ဆိုင္၊ ျမ၀တီ၊ ဘုရားသံုးဆူနဲ႔ ေကာ့ေသာင္း နယ္စပ္ဂိတ္တို႔က ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ကို ျမန္မာအလုပ္သမာေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီးေတာ့ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
၀င္လာေနၾကတယ္။
              ဒီအရင္းအျမစ္ႀကီး၊ ဒီတရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္ျခင္း ေစ်းကြက္ႀကီး ကို ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြ နဲ႔
ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ လူကုန္ကူးေနတဲ့ ျမန္မာပြဲစား လူကုန္ကူးသူေတြဟာ MOU ဆိုတဲ့ တရား၀င္ လူကုန္ကူးခြင့္ လိုင္စင္ကို ရရွိလာခဲ့တဲ့ေနာက္၊ ခ်ိပ္ဆက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေ တာ့……….......

အခန္း(၂)
(က) အစိုးရကိုယ္တိုင္ လိမ္လည္လွည့္ျဖားခြင့္ေပးထားတဲ့ MOU………..
(၂) အစိုးရက လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္ၿပီးေတာ့ ၾကားပြဲစားကို သားသတ္လိုင္စင္ေပးတာ MOU……..
(၃) အစိုးရက ခြင္ျပဳခ်က္ရမွ တရား၀င္လူကုန္ကူးခြင့္ရတာေၾကာင့္ တရား၀င္လူကုန္ကူးခြင့္လိုင္စင္ MOU…
(၄) ထိုင္းျမန္မာအလုပ္သမားအရာရွိမ်ားနဲ႔ ပြဲစားမ်ားေျခခ်င္းလိမ္ အကြက္ရိုက္ ဒီမန္းအတု၊ အလုပ္ရံုအတု၊
      အေရအတြက္ အတုနဲ႔ လူေမွာင္ခိုတင္သြင့္ခြင့္ရတာ MOU……….
(၅) တရား၀င္ ကုမၸဏီမလို၊ တရား၀င္မႈ ဘာမွလုပ္စရာမလို  လူစါရင္းလာပို႔ရံုနဲ ့ပါကင္ထုတ္ၿပီး တင္ပို႔  
      ေရာင္းခ်လို႔ရတဲ့လို႔ရတဲ့  MOU…….
             ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အေရာက္မွာ  MOU နဲ႔ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းကိုတစ္သိန္းထက္ မနည္း ၀င္ေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္တယ္။
             ဒီေလာက္မ်ားျပားတဲ့ အလုပ္သမားေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ စာခ်ဳပ္ပါစည္းကမ္းခ်က္ အတိုင္း ဘယ္ေလာက္အထိ မွန္မွန္ကန္ကန္ရရွိေနၾကသလဲ။  ျမန္မာသံရံုးနဲ႔ နယ္စပ္က ျမန္မာအရာရွိေတြ ေရွ႕မွာ  ခ်ဳပ္ဆိုသြားတဲ့ စာခ်ဳပ္ပါ အလုပ္အကိုင္ေတြကို ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ လုပ္ေနၾကရရဲ႕လား၊ ဆိုတာ ျမန္မာ အလုပ္သမား အာဏာပိုင္ေတြ ယေန႔တိုင္ စစ္ေဆးျခင္း၊ စံုစမ္းျခင္း တစ္စံုတစ္ရာမရွိေသးပါ။ အျပစ္ေပးျခင္း လည္း မၾကားဖူးေသးပါ။
        တိရစာၦန္ျဖစ္တဲ့ ပင္လယ္လိပ္မႀကီးေတြဟာ မိမိဥခ်ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္တန္ ေမြးဖြားလာမယ့္ လိပ္ကေလး ေတြ ေရထဲဆင္းလာမယ့္ရက္ကို အၿမဲေစာင့္ေနေပမယ့္၊ G to G သြင္းထားတဲ့ MOU အလုပ္သမား ေတြ ဘာျဖစ္ေနလဲ သိေအာင္ႀကိဳးစားဖို႔ေနေနသာသာ၊ က်ေနာ္တို႔က တင္ျပရင္ေတာင္ အလုပ္ရႈပ္ေအာင္လုပ္ တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ အေျပာခံရတယ္။
ဘန္ေကာက္ကလက္ရွိျမန္မာအလုပ္သမားအရာရွိ ေျဖရွင္းနည္းက ေတာ့……MOUနဲ႔လာတဲ့အလုပ္သမား
 ေတြ ျပႆနာတစ္ခုခုတက္လာရင္၊ အလုပ္သမားေတြကို နယ္စပ္ကို ျပန္ပို႔ေစသတည္း။ ပါပဲ။ အိမ္ေပါင္၊ ယာေပါင္၊ လယ္ေပါင္၊ အတိုး၂၀ တိုး ၃၀တိုးနဲ႔လာခဲ့ၾကတဲ့ ေတာသူေတာင္သားေတြ ဘ၀ပ်က္ကုန္တာေတြေ ရတြက္လို႔မကုန္။
        ျမန္မာအစိုးရက က်ပ္ေငြတစ္သိန္းထက္ ပိုမယူရဘူးလို႔ ဆိုထားေပမယ့္၊ လက္ေတြမွာ သံုးသိန္း၀န္း က်င္ကေန ၇သိန္းအထိ အလုပ္သမားေတြ ေပးေနရတယ္။ ဒါကိုလည္း ျမန္မာအစိုးရ မ်က္ကြယ္ျပဳထား တယ္။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတုန္းျဖစ္တယ္။

အခန္း(၃)         ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာပြဲစားေတြဟာ အလုပ္သမားအရာရွိေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ စီစဥ္ၾကၿပီး၊ ျမ၀တီ နဲ႔ မဲေဆာက္တို႔က အလုပ္သမားေတြ စုေဆာင္း ေခၚယူတင္သြင္းၾကတယ္။ MOU ပြဲစား ကုမၸဏီတို႔ဟာ အလုပ္ သမားေတြ စာခ်ဳပ္ပါ စည္းကမ္း ခ်က္မ်ားအတိုင္း အလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ား ရ/မရ စဥ္းစားစရာမလိုပဲ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြထိုင္းႏိုင္ ငံအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိသြားဒါနဲ႔ ၎တို႔ တာ၀န္ေက်ၿပီ ဆိုတဲ့သေဘာ နဲ႔
ထီမထင္လုပ္ေနၾကတယ္။
     ထိုင္းႏိုင္ငံအထဲမွာ ျပႆနာေတြ ရွင္းမကုန္။ ရွင္းမယ့္လူလည္းမရွိ၊ ရွင္းစရာ လည္းမလို။ ျပႆနာေတြ တက္ေနၿပီ၊ အလုပ္သမားေတြ အခက္ႀကံဳေနၿပီ စုတ္ျပတ္သတ္ေနၿပီ ဆိုမွ ၎ပြဲစား ကုမၸဏီမ်ားနဲ႔ ျမန္မာ အလုပ္သမားအရာရွိတို႔က အလုပ္သမားေတြကို သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေပၚယံ ဟန္ျပ   ေျဖရွင္းမႈမွ်သာျဖစ္တယ္။ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေျဖရွင္းႏိုင္တာ အထူးနည္းပါးတယ္။
          သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ တို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ ထိုင္းေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ကူညီ ၾကရမယ္၊ ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ၾကေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြမွာ။ အခြံဗလာ။ အဆံမရွိ၊ သႀကၤန္ အေျမာက္သက္သက္သာျဖစ္တယ္လို႔ အလုပ္သမားအမ်ားစုက ေျပာၾကတယ္။ ဟုတ္လည္း ဟုတ္တယ္။
ဘ၀ပ်က္ၾကတာ ျမန္မာအလုပ္သမား။  သန္းေထာင္ခ်ီခ်မ္းသာသြားၾကသူေတြကMOU ကုမၸဏီ နဲ႔ ပတ္
သက္ၾကသူေတြျဖစ္တယ္။  အလုပ္သမား သန္းခ်ီရွိေနတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြဆီက ဒီလူေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ ဂုတ္ေသြးစုတ္ခဲ့ၾကၿပီလဲ?..........
        MOU ကုမၸဏီေတြက လူမ်ားမ်ား ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ သြင္းရေလအက်ိဳးရွိေလမို႔ ဘယ္သူ ေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာ့ဆိုၿပီးလုပ္ေနၾကတယ္။ဘတ္ေငြသန္းေပါင္းမ်ားစြာရယူပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ေၾကာမြဲ
 ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ ဘ၀ပ်က္ေနၾကတာေတြကိုေတာ့ လွ်စ္လွဴရႈထားၾကတယ္။ ပိုဆိုးတာက အႏိုင္ က်င့္ဗိုလ္က်မႈေတြ ပိုမိုမ်ားျပားလာတယ္။

အခန္း(၄)
             ကုမၸဏီလို႔ သတ္သတ္ မွတ္ မွတ္မရွိပဲ (တရား၀င္ကုမၸဏီ)မရွိပဲ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ အလုပ္ သမား အမ်ားဆံုးတင္သြင္းခြင့္ ရရွိေနသူ ကေတာ့ မဲေဆာက္က အဘိုင္ႀကီး ဆိုသူျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုတရားမ၀င္အလုပ္သမား တင္သြင္း ခြင့္ စာရြက္စာတမ္းေတြရရွိေစတာလဲ။ အရမ္း စိတ္ ၀င္စားဖို႔ေကာင္းပါ တယ္။ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သတင္းမီဒီယာေတြက အမည္နဲ ့တိတိက်က် ထုတ္ လႊင့္ခဲ့ၾကတယ္။ က်ေနာ္ တို႔ကလည္း VDO အင္တာ ဗ်ဴးေတြ အျပည့္အစံုနဲ႔ ျမန္မာအစိုးရ လူႀကီးေတြသိေအာင္ ေပးပို႔ခဲ့ၾကတယ္။အလုပ္သမားရာရွိကို က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ တင္ျပဖူးတယ္။ ဒီတရားမ၀င္မႈႀကီးကို ဘယ္သူေတြက စီစဥ္ဖန္ တီးေပးထားတာလဲ?......
             မဲေဆာက္မွ အဘိုင္ႀကီး ဆိုသူတင္သြင္းထားတဲ့ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ စမူပါကန္  ပါနန္းနဲ႔ ကန္ခ်န ဘူရီ အရပ္မွာရွိတဲ့  SIAM FOOD SUPPLY CO,LTD ၾကက္သားအလုပ္ရံုက အလုပ္သမားေတြ ပတ္စပို႔ အတြက္ ဘတ္ေငြ ၂၆၅၀၀အထိ ျဖတ္ေတာက္ခံထားရတယ္။ ပိုက္စက္ရံု၊ ငါးေသတၱာစက္ရံု၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေနရာအစံုပါ ပဲ။
ထိုင္းေရာက္ အလုပ္သမား ထက္၀က္နီးပါးက ဒီလူနဲ႔ ပတ္သက္ဖူးသူေတြလို႔ေျပာလို႔ရေအာင္အထိ ထိုင္းႏိုင္ ငံအတြင္းသို႔ အလုပ္သမား တင္သြင္းထားသူျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေပၚေပါက္လာတဲ့၊
ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ အလုပ္သမား ဆံုးရႈံးနစ္နာမႈေတြ အတြက္ ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာ အလုပ္သမားအာဏာပိုင္ေတြ အၿမဲ
တမ္း ႏွာေစးေနတာလည္း စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္တယ္။
       Human Resource International  ( HRI )  ကုမၸဏီ၊ ေဟာ္နန္၊ ရဲ၀ံ့နဂါး ကုမၸဏီ၊ ဟိန္းသူထက္၊ သရ၀ဏ္ ထူးသစ္ေဇ၊ ျမစႏၵီ၊ ေမ၀င့္၊  People’choice general  နဲ႔ ေဆြေဆြစံ ကုမၸဏီတို႔ က တင္ပို႔တဲ့ အလုပ္သမား အမ်ားစုတို႔ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာအခက္အခဲႀကံဳေနၾကရတယ္။လူနာမည္နဲ႔ဒီကုမၸဏီေတြနာမည္ကိုထုတ္ ေဖၚ
ေျပာရတာက အလုပ္သမားေတြက ဒီကုမၸဏီေတြ မတရားလုပ္ေနတာေတြကို VDO၊ ဓါတ္ပံုနဲ ့အသံဖိုင္ ေတြ က်ေနာ္တို႔ကို ေန႔တိုင္း ေပးပို႔ေနၾကတယ္။ တိုင္တန္းေနၾကတယ္။
             HRI ကုမၸဏီက တင္သြင္းထားတဲ့ အလုပ္သမားေတြ ဆိုရင္ ပတ္စပို႔ဖိုး ၂၂၀၀၀ ဘတ္မွ ၃၇၀၀၀ ဘတ္အထိ ျဖတ္ေတာက္ထားတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ အတြင္းမွာ သံမႈန္၀င္ သြားလို႔ မ်က္လံုးကြယ္သြားတာကို   ေဆးလည္းကုသမေပးတဲ့အျပင္ နစ္နာေၾကးလည္းမေပးပဲ ႀကိဳက္တဲ့ ေနရာက တိုင္ၾကားႏိုင္တယ္လို႔၊ မိုက္ ေၾကးခြဲ စိန္ေခၚေနတယ္။ တရား၀င္ MOU နဲ႔လာတဲ့ အလုပ္သမား တစ္ေယာက္ မ်က္လံုးကန္းၿပီး သူေတာင္း စား လုပ္စားဖို႔ ျပန္ရမလား။ ထိုင္းအလုပ္သမားဥပေဒပါ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးအတြက္ ရသင့္ရထိုက္ တာကို ရရွိသြားေအာင္ ထိုင္းနဲ႔ ျမန္မာအလုပ္သမားအရာရွိေတြမွာ တာ၀န္မရွိဘူးလား?။
       ရဲ၀ံ့နဂါး ကုမၸဏီ ကေတာ့ ေခၚတာတျခား ပို႔တာ တျခားနဲ႔ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ အလုပ္သမားေတြကို စာခ်ဳပ္လည္းမခ်ဳပ္၊အလုပ္သမားေတြကိုယ္တိုင္လက္မွတ္ထိုးစရာမလိုပဲပတ္စပို႔ေတြထုတ္လို႔ရေအာင္
ျမ၀တီ ေက်ာက္လံုးႀကီး စခန္းကို ပိုင္ႏိုင္ပံုကိုမ်ား ၾသခ်ေလာက္တယ္။ အလုပ္ရံုေခၚစာတို႔ဆိုတာ သိတဲ့ အတိုင္း လိုတိုး/ပိုေလွ်ာ့လို႔ေတာင္ရတယ္ဆိုပဲ။ ေငြေပးရန္မလို ေခတ္ကရွိတုန္းပဲထင္ပ။
             ျမ၀တီမွာ တိုးတက္ခ်မ္းသာ၊ တိုးတက္ကမၻာ ကုမၸဏီ က ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ စုထားတာ အနည္းဆံုး၃လ ကေန ၉လအထိ ၾကာျမင့္ေနတယ္။ အလုပ္သမားေပါင္း ေထာင္ခ်ီၿပီး ရွိေနတယ္။ နည္းနည္း  ေနာေနာမဟုတ္ဘူး။ ဟိုေန႔သြားရႏိုး ဒီေန႔သြားရႏိုးအသုတ္လိုက္ေငြေကာက္လိုက္၊ အလုပ္သမားေတြက ျပည္တြင္း ျပည္ပက မိသားစုေတြဆီ ေငြမွာလိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။ လေပါင္းမ်ားစြာဒီလိုစုထားတာကေနငါးဖမ္းစက္ေလွေပၚကိုတိုက္ရိုက္ေရာက္သြားသူေတြရွိတယ္။  ျမန္မာ
အာဏာပိုင္ေတြဒီအတိုင္း လက္ပိုက္ၾကည့္ေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုၾကာေနတာလဲဆိုတာ  အေျဖရွာသံမၾကားရေသးဘူး။
                 ထိုင္းမွာ ကၽြန္လုပ္ဖို႔ အိမ္တစ္ျခမ္းေပါင္လာသူေတြ၊ အခ်ိဳ႕ဆို လာတုန္းက အပ်ိဳလူပ်ိဳ ျမ၀တီ မွာ ဒီမန္း(အလုပ္ေခၚစာ) ေစာင့္ရင္း အိမ္ေထာင္က်လို႔ ကိုယ္၀န္အရင့္အမာ ရွိလာလို႔ ပြဲစားကုမၸဏီကိုေပး ထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ အဆံုးခံၿပီး၊ ေတာျပန္သြားတဲ့လူေတြလည္း မနည္းဆိုပဲ။ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ကိုယ္၀န္ရွိလာ
လို႔ ရွင္းမရတာေတြလည္း ရွိဖူးတယ္။
            ျမန္မာအလုပ္သမားေတြအႀကီးအက်ယ္ဒုကၡေရာက္ေစတဲ့အဲဒီကုမၸဏီေတြရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကို  ျမန္မာ သံရံုးတြင္း အစည္းေ၀းပြဲေတြမွာ အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးေတြကို က်ေနာ္တို႔ တင္ျပဖူးပါတယ္။
သဲထဲေရသြန္ရင္ေတာင္ အျမဳပ္ျမင္ရအံုးမယ္။ က်ေနာ္တို႔တင္ျပတာက တင္ျပတာပဲ၊ဘာမွ ျဖစ္မလာပါ။

  နိဂံုး…….
                 ေခတ္ေပၚလက္ကိုင္ဖုန္းေတြမွာ ဓါတ္ပံု နဲ ့VDO ရိုက္လို႔ရတယ္။ ဒီနည္းပညာေတြကို အလုပ္ သမား အေတာ္မ်ားမ်ား တတ္ေျမာက္ေနၾကၿပီးျဖစ္ တယ္။ မဆလ ေခတ္တုန္းကလို ဒါကိုဖတ္ ဒီအတိုင္း ပဲသိ၊ ဒါလုပ္ ဆိုတဲ့ ပိန္းပိတ္ေမွာင္တဲ့ ေခတ္က ကုန္ၿပီ။
              က်ေနာ္တို႔ဟာ က်ဴးလြန္ေဖါက္ျပန္ေနတဲ့ ကိစၥရပ္ေတြကို အခ်က္အလက္ အေထာက္အထား အျပည့္အစံုနဲ႔ တာ၀န္သိ ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ အမုန္းခံၿပီး အခ်ိန္ကုန္ခံ၊ စရိတ္ကုန္က်ခံၿပီး တင္ျပ တာပါ။ဒီအားထုတ္မႈေတြအတြက္က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကအလုပ္သမားေတြဆံုးရႈံးနစ္နာမႈေတြ  ေလွ်ာ့နည္းေစဖို႔အတြက္ပါ။ မတရားမႈေတြ ပေပ်ာက္ေစေရးပါ။
          တိမ္းေစာင္းေနတာကို ျပဳျပင္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ အလုပ္သမားေတြကို ဂုတ္ေသြးစုတ္ေနတာေတြကို ေလွ်ာ့ လိုက္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ မရွိဆင္းရဲသား အလုပ္သမားေတြကို ေခါင္းပံုျဖတ္ေနျခင္းကိုလံုး၀ ရပ္တန္႔ ေစခ်င္ လို႔ျဖစ္ တယ္။ မွန္ကန္ေကာင္းမြန္တဲ့ေခတ္ႀကီးစနစ္ႀကီးကို ျဖတ္သန္းခ်င္လို႔ျဖစ္တယ္။
         အထက္က ေဖၚျပခဲ့တဲ့ ကုမၸဏီ ေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကို ေဖၚျပရျခင္းဟာလည္း  က်ေနာ့္လက္ထဲမွာ အသံဖိုင္၊ ဓါတ္ပံုနဲ႔ အလုပ္သမားေတြ အင္တာဗ်ဴးထားတဲ့ VDO ကလစ္ေတြ အစံုရွိတယ္။ အခ်က္အလက္ အျပည့္အစံု၊ တိတိက်က် ရွိေနလို႔ ေဖၚျပျခင္းျဖစ္တယ္။ အႏွစ္အႏွစ္အလလ စုထားတဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြ ကြန္ပ်ဴတာမွာ မဆန္႔ေအာင္ရွိပါတယ္။
          က်ေနာ္တို႔ နားနဲ႔မဆန္႔၊ မ်က္စိမဆန္႔ေအာင္ ျမင္သိေနရလို႔ျဖစ္တယ္။ ဒီစာတမ္း အတြက္ တရား ဥပေဒအတိုင္း ႀကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ ရင္ဆိုင္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္တယ္။

MOU ဥပေဒ အံ၀င္ဂြင္က်မျဖစ္
(၁) MOU ပတ္စပို႔ ကုမၸဏီေတြဟာ ျမန္မာအစိုးရ က က်ပ္ေငြ တစ္သိန္းထက္ မပိုရ၊ ထိုင္းအစိုးရက ဘတ္ ေငြ တစ္ေသာင္းထက္ပို မယူရလို႔ တရား၀င္ေျပာထားတယ္။ ဒီႏုန္းထားအတိုင္း လိုက္နာတဲ့ ကုမၸဏီဆိုတာ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာရွိသလား?........
(၂) MOU နဲ႔လာတဲ့အလုပ္သမားေတြ လုပ္ငန္းခြင္ထိခိုက္ေသဆံုးတာ၊ လက္ျပတ္ ေျချပတ္တာ၊ မ်က္လံုး
ကန္းတာ၊ ဓါတ္လိုက္လို႔ ဂီလာန ျဖစ္သြားတာေတြ အတြက္ နစ္နာေၾကးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရေအာင္ ထိုင္း
နဲ႔ျမန္မာအစိုးရ ကူညီေဆာင္ရြက္ၿပီလဲ?.........
(၃) MOU နဲ႔လာၿပီးမွ ငါးဖမ္းစက္ေလွေပၚကို ေရာင္းစားခံရ၊ အိမ္ေဖၚ၊ ဟုိတယ္၊ အႏွိပ္ခန္းေတြ ကိုေရာက္
စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြထဲမွာ အကာအကြယ္မဲ့ဘ၀နဲ႔ ရုန္းကန္ေနၾကရတယ္။ ဒီအလုပ္ေတြအတြက္ ဒီမန္း
ေပးသလား?...........
(၅) MOU ဆိုတာ G to G အစိုးရ တရား၀င္ တင္သြင္းတယ္လို႔ဆိုတယ္။ MOU နဲ ့လာတဲ့အလုပ္သမားေတြ
     ၀တ္ပါမစ္ မရွိလို႔ဆိုၿပီး ထိုင္းမွာ ေထာင္က် လိုက္တဲ့ အလုပ္သမားေတြရွိတယ္။ အဲဒါဘာလဲ?......
                  အခက္အခဲတစ္စံုတစ္ခု ျဖစ္လာၿပီး ရွင္းၾကလင္းၾကစတမ္းဆိုတဲ့အခါ ျမန္မာနဲ႔ထိုင္း အလုပ္သ
မားအရာရွိေတြဟာ ပြဲစား ကုမၸဏီေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ဟီဟီ….ဟာဟာ ေျပၿငိမ္းလိုက္တာပဲရွိတယ္။  အိမ္ေပါင္၊ လယ္ေပါင္၊ ႏြားေရာင္းေရႊေရာင္း ၂၀တိုး ၃၀တိုးနဲ႔ေခ်းွငွါးလာတဲ့ က်ပ္ေငြ ၃သိန္း ကေန၇သိန္း အထိ ကုန္က်ခဲ့တဲ့ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ေငြေတြ၊ အခ်ိန္ေတြနဲ ့နစ္နာဆံုးရႈံးမႈေတြ အတြက္ လံုး၀ထည့္သြင္း မစဥ္းစားၾကပါ။  ဒီအလုပ္သမားေတြ ကုန္ထားတဲ့ေငြေတြ ျပန္မရပဲ ေနရပ္ကို ျပန္ပို႔ခံရရင္ သူတို႔ ဘ၀ကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တာနဲ ့အတူတူပဲ။
       က်ေနာ္တို႔က ၾကား၀င္ ေျဖရွင္းတဲ့အခါ   MOU နဲ႔ ပတ္သက္သူေတြက….  မိမိတို႔ မတရားမႈမ်ားကို ျပဳျပင္ရန္ လံုး၀မစဥ္းစားပဲ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ၀င္ရႈတ္ေနတယ္ဆိုၿပီး ၿငိဳျငင္ၾကပါတယ္။ သတ္ျဖတ္ခ်င္ေအာင္မုန္း တီးျခင္းကိုခံရတယ္။ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းကိုလည္းခံရတယ္။  က်ေနာ္တို႔ ဒီလိုေဖၚထုတ္ ေနတာကို ပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ရသလဲ၊ ရာထူးဘယ္ ေလာက္ တိုးသြားသလဲလို႔ MOU ကုမၸဏီေတြက ေမးျမန္း ခနဲ, တာ ကိုလည္း ခံရပါတယ္။
              ထမင္းေခၚေကၽြးလည္းမစား၊ လာဘ္ထိုးလို႔လည္းလက္မခံတဲ့ က်ေနာ္တို႔ကို ….. အဲ… အဲ…. ေတြ႔ရင္ေတာ့ သတ္ပါ။ MOU စည္းကမ္းခ်က္ကို ဒီေလာက္အထိ ေဖါက္ဖ်က္ၿပီးေတာ့ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ ေနၾကတဲ့MOUကုမၸဏီေတြ၊ အလုပ္သမားေတြလက္မွတ္မထိုးပဲ ပတ္စပို႔ထုတ္ေပးတဲ့ ႏိုင္ငံ၀န္ထမ္း
 ေတြကိုေတာ့   “ေရႊေဖါ့လံုးကေလးနဲ႔ စတိသေဘာေတာ့ ရိုက္သင့္ပါတယ္”  လို႔   တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။    ။
…………………………………………………………………………………………………………………………….
ဒီလိုအက်င့္ပ်က္တဲ့ ကုမၸဏီနဲ႔ အက်င့္ပ်က္ ၀န္ထမ္းေတြကို သႀကၤန္အလြန္ ၁၃၇၅ ခုႏွစ္သစ္မွာ မႀကံဳရ ပါလို၏။ ထိုင္းမွာ ဒီျပႆနာေတြ မေတြ႔ရပါလို၏..လို႔ ေခတ္သစ္ကိုႀကိဳဆိုရင္း…ဆုေတာင္း ေနပါမယ္။
                                                                                                                  ေက်ာ္ေသာင္း



စာေရးသူ ဦးေက်ာ္ေသာင္းသည္ ထုိင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမား ျပႆနာမ်ားကို ကူညီေျဖရွင္း 
ေပးေနသူတဦးျဖစ္သည္။