ေသနတ္ အဘိဓမၼာကုိတူးဆြၾကည့္ျခင္း
(သို႔)
ကံ႔ေကာ္၀မ္းနည္းမွတ္တမ္း
စံညိမ္းဦး
( ၁ )
မႏၱေလးေက်ာင္းေဆာင္နံရံမွာ
ေသြးနဲ႔ေရးခဲ႔
“၇ ဇူလိုင္ကိုမေမ႔ၾကနဲ႔” တဲ႔
လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ ၅၀ ကစာသား
ေျမာင္းျမသား ေက်ာင္းသားကိုေက်ာ္၀င္းရဲ႕
ေနာက္ဆုံးအေရးအသား
အားလုံးကုိယ္စား
သူ႕ကိုယ္ကေသြးနဲ႔မွာခဲ႔တဲ႔
သမိုင္း၀င္ေသြးစကား
အခု . . . ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္ခဲ႔ရာ
ဒါဟာ . . .
ငါမေမြးခင္က အျဖစ္အပ်က္ေတြ
ဒါဟာ . . .
ငါမေမြးခင္က အစုလိုက္အၿပဳံလိုက္ လူသတ္ပြဲအမႈ
အခု . . .
ငါမေမြးခင္ကထဲက ရွိခဲ႔တဲ႔လူသတ္အဘိဓမၼာဟာ
ငါေမြးၿပီးေတာ့လည္း ရွိလို႔ဆိုေတာ့ကာ
ငါ့မွာနားမလည္ႏို္င္ေအာင္ျဖစ္ရ
အဲဒီလို နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရ
ငါ့တိုင္းျပည္သမိုင္းကို
ငါဟာ အရူးအမူးတူးဆြလို႔။
( ၂ )
တူးဆြ
တူးဆြၾကည့္ေတာ့
ရာဇ၀င္ေျမထုဟာတုန္ဟီး
ငို၊ ရႈိက္ညီးသံတို႔အထပ္ထပ္
ေသြးစိမ္းနံ႔တို႔အလႊာလႊာ
ငါတူးၾကည့္တယ္
တစ္ထပ္ၿပီးတစ္ထပ္တစ္လႊာၿပီးတစ္လႊာ
အနက္ရႈိုင္းဆုံးအလႊာမွာေတာ့
သန္႔ရွင္းေသာအရိုးေတြ ေတာင္ပုံရာပုံ
အလို
ခြပ္ေဒါင္းတို႔ရဲ႕ နီေစြးေသာေသြးခဲအလႊာ
ငါ့ရင္ဟာတဆတ္ဆတ္
ရာဇ၀င္ထဲကယမ္းနံ႔ဟာတဖ်ပ္ဖ်ပ္
ယမ္းနံ႔လိမ္းက်ံကံ႔ေကာ္ရနံ႔ဟာတပ်ံ႕ပ်ံ႕
ေအာ္
မိုက္မလင္းႏိုင္ဘု
အမိုက္ဇာတ္ကုိရႊင္ရႊင္ႀကီး ‘က’ ခဲ႔သူတို႔ရဲ႕ ေသနတ္အဘိဓမၼာ
ငါအံ႔ၾသ ၾသခ်ရမိပါတယ္
ငါအံ႔ၾသ ၾသခ်ရမိပါတယ္
အဲဒီလို
ငါအံ႔ၾသ ၾသခ်ရမိတဲ႔ ငါ့တိုင္းျပည္သမိုင္းရယ္တဲ႔ေလ
တူးဆြ။
( ၃ )
တူးဆြ
တူးဆြၾကည့္ေတာ့
၁၉၆၂ တဲ႔
ဘ၀ေတြ အားလုံးေမွာင္ႀကီးက်
အ၀ီစိမွာ ပိန္းပိတ္သြားရတဲ႔
ႏွစ္ကာလမ်ားရဲ႕ အစေပပဲ။
အဲဒီမွာ
၇ ဇူလိုင္လူသတ္ပြဲ တဲ႔
ကၽြန္းဆြယ္အေရးအခင္း တဲ႔
တကၠသိုလ္ေရႊရတုလႈပ္ရွားမႈ တဲ႔
ဦးသန္႔စ်ာပန အေရးအခင္း တဲ႔
၇၅ ဇြန္ ၆ ေက်ာင္းသားသပိတ္ တဲ႔
မႈိင္းရာျပည့္ တဲ႔
အလုပ္သမားအေရးအခင္း တဲ႔
ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ ပုံ တဲ႔
. . . . . . . . . . . . . .တဲ႔
. . . . . . . . . . . . . .တဲ႕
အဲဒီအထဲမွာမွ
၇ ဇူလိုင္အေရးေတာ္ပုံဟာ
အထင္ကရနဲ႔
မေမ့ႏိုင္စရာနဲ႔
ေနာက္ဥဒါန္းဘယ္မေက်စရာနဲ႔
ဒါဟာ
ဗမာျပည္ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲရဲ႕အစ
စစ္အာဏာရွင္ဖီဆန္မႈရဲ႕အစ
မဆလမ်က္ႏွာဖုံးကုိခြာခ်ျပ
ေက်ာင္းသားတိုက္ပြဲမ်ားရဲ႕အစ
စစ္ဖိနပ္ေအာက္က
ကေမာက္ကမပညာေရးကို ဆန္႔က်င္ျခင္းရဲ႕အစ
ၿပီး
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕
ဆိုင္းဆင့္သံ။
( ၄ )
တကယ္ေတာ့
၇ ဇူလိုင္ ၆၂ ဆိုတာ
ခြပ္ေဒါင္းေတာင္ပံခတ္သံတဖ်ပ္ဖ်ပ္
ဘယ္ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ိဳးကိုမွ လက္မခံတဲ႔ရပ္တည္ခ်က္နဲ႕
ခြပ္ေဒါင္းသတၱိလက္ဆင့္ကမ္းအေရးေတာ္ပုံ
ယုံၾကည္ခ်က္အတြက္ တြန္က်ဴးသံမွာ
ဒီမွာ အက်ဥ္းစခန္း
ဒီမွာ ငရဲခန္း
ဒီမွာ ဘ၀
ဒီမွာ အသက္
အို
ခြပ္ေဒါင္းအေပါင္းတို႔ငဲ႔
သင္တို႔ရဲ႕ေတာင္ပံမ်ား
ေရႊေရာင္ေတာက္ပ
တေတာင္က်ိဳးတေတာင္ဆက္လို႔
အေတာင္ပံအဆက္ဆက္နဲ႔လမ္းျဖစ္လို႔။
အခု
ေသနတ္သံမွာ
မိုင္းခြဲသံမွာ
နားပင္းသြားရတဲ႔ ကံ႔ေကာ္ပြင့္ေတြကို အမွ်ေ၀ရမယ္။
ေသြးစြန္းသြားရတဲ႔ကံ႔ေကာ္ပြင့္ေတြကို အမွ်ေ၀ရမယ္။
အခု
ဘ၀ၿဖိဳအမုန္းမွာ
မ်က္ရည္ယိုဗုံးမွာ
အတုံးအရုန္းက်သြား အဓိပတိလမ္းကို
အမွ်ေ၀ရမယ္။
ဒီမုိကေရစီႏွင့္အတူ ေၾကျပဳန္းသြား
တကသ အေဆာက္အအုံနံရံမ်ားကိုအမွ်ေ၀ရမယ္။
အမွ်ေ၀ရမယ္။
( ၅ )
၇ - ၇ - ၆၂
အမုန္းသမိုင္းကိုစတင္ခဲ႔သူတို႔ရဲ႕ရက္စက္ျခင္းမွာ
ညေန ၅ နာရီ ၃၀ မိနစ္
ကံ႔ေကာ္ေျမကိုေလာင္တုိက္သြင္းပစ္မလို႔တဲ႔
( သနက - ၄ ) တင္စစ္ကားႏွစ္စီး
အကာလရဲ႕မီးကုိ ထြန္းညွိလို႔။
အစြယ္တလက္လက္
သြားေရတျမားျမား
လုံထိန္းဟာ
ဘီလူးယိမ္းနဲ႔ ဂ်ီသရီး ဂ်ီဖိုး သစ္ေတြကိုပိုက္လို႔
ပစ္စမ္း ပစ္စမ္း
၃ မိနစ္ပစ္ ၂ မိနစ္နား ၃ မိနစ္ပစ္
ပစ္စမ္း ပစ္စမ္း
အဆုံးမေတာ့ ေရဒီယိုကေၾကျငာပါတယ္
၁၇ ဦးေသဆုံးသတဲ႔
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုတာ
မုသာ၀ါဒရဲ႕ ဒုတိယကိုယ္ပြား
ေက်ာင္းသားတုိက္ပြဲသမိုင္းမွာေတာ့
ရာေက်ာ္ ေက်ာက္တုိင္ဆိုတာရွိခဲ႔ပါၿပီေကာ. . ကံ႔ေကာ္။
ကံ႔ေကာ္ေရ
မ်က္ျမင္သက္ေသေတြကိုေခၚရရင္
မႏၱေလးေဆာင္၊ ရာမညေဆာင္၊ ပင္းယေဆာင္ နံရံကက်ည္ဆံရာ
တကသ ျမက္ခင္းစိမ္းနဲ႔ အဓိပတိလမ္း
ကံ႔ေကာ္ၿမိဳင္တန္းေရ
သင္ကိုယ္တုိင္လည္း မ်က္ျမင္သက္ေသပါပဲေလ။
အခု
အပ္တိုတစ္ေခ်ာင္းမွမပါသူတို႔ကို
ဓားဓားခ်င္း လွံလွံခ်င္း ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရဲရင့္လုိက္ၾကပုံမ်ား
အလ်ား ၇၇ လက္မ၊ အနံ ၆၂ လက္မ
ရာေက်ာ္ေက်ာက္တိုင္ဟာ နာက်င္စရာ
ပန္းေခြခ်ၾက
အေလးျပဳၾက
ဖဲႀကိဳးနက္ကိုခ်ိတ္ၾက
၇ ဇူလိုင္တ၀ဂူသီခ်င္းကုိသီၾက
ဖက္ဆစ္အေလာင္းေကာင္ကိုမီးရႈုိ႕ၾက
ယုံတယ္
တစ္ေန႔ေတာ့
အာဏာရွင္စနစ္ဟာက်ဆုံးမုခ်ပါပဲ။
( ၆ )
ဇူလိုင္ ၇ ရက္ × × ၇ ရက္ဇူလိုင္
မေမ့ႏိုင္တဲ႔ေက်ာင္းသားသမိုင္း × × ထာ၀စဥ္နီ . . .
ငါတို႔ဆုိတယ္။
၁ “မ်က္စိမ္းေသြးေပ
ကံ႔ေကာ္ေၾကြသည္
ဤေျမမည္သို႔ျဖစ္သနည္း” တဲ႔
ငါတို႔ဆိုတယ္။
၂ “သားေသကုိမွ
မျမင္ရသည္
မိဘကံေခဆိုးစြတကား” တဲ႔
ငါတို႔ဆုိတယ္။
၃ “ပင္ပ်ိဳဆက္လက္
အညႊန္႔တက္ကို
ရက္စက္သူမ်ား ခ်ိဳးပစ္သည္” တဲ႔
ငါတို႔ဆိုတယ္။
ငါတို႔ဆိုတယ္။
ငါတုိ႔ဆိုခဲ႔ပါတယ္။
( ၇ )
အို
စစ္အာဏာရွင္တစ္ဆက္
အသက္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
ယဇ္ပူေဇာ္အရသာခံရက္သူတို႔
ယဇ္ပလႅင္ထက္
သင္တို႔ေသနတ္အဘိဓမၼာဆီက
ငါတို႔ရခဲ႔တာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္စကားႏွစ္ခြန္း
ဘ၀အားလုံးနစ္မြန္းခဲ႔ရာ . . .
ဟုတ္ကဲ႔ . . .
၁။ “ဓားဓားခ်င္း၊ လွံလွံခ်င္း ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ သြားမတဲ႔” တဲ႔။
၂။ “ စစ္တပ္္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွမိုးေပၚ ေထာင္မပစ္ဖူး” တဲ႔။
ဘာပဲျဖစ္ခဲ႔ျဖစ္ခဲ႔ ငါတူးဆြရခဲ႔မိသမွ်
ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္ခဲ႔အေရးေတာ္ပုံ
ယုံတယ္
ဘယ္လုိမတရားတဲ႔ ဖိႏွပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ိဳးကိုမဆို
( ဘယ္သမုိင္း ေခာတ္မွာမဆို )
ျမဴတစ္မႈန္မွ်ေတာင္ အလိုမရွိေတာ္လွန္စိတ္ဓာတ္
၇ ဇူလိုင္ကေပးတဲ႔စိတ္ဓာတ္
အဲဒီစိတ္ဓာတ္ကုိ
သစၥာငတ္သူ ( ငါတို႔ )
ရင္နဲ႔လက္ဖ်ံမွာကပ္လို႔။
သိၾက
ေက်ာင္းနံရံကိုလည္းမထိနဲ႔
ေဒါင္းအလံကိုလည္းမဖိနဲ႔ ဆိုလား . . .
ေဒါင္းအသံ ေဒါင္းမာန္နဲ႔
ေဒါင္းတမန္တို႔ အိုးေ၀ေတးကိုသီလို႔။
သိၾက
ခြပ္ေဒါင္းဆိုတာ
အမွန္တရားဆိုတာ
အမွန္တရားဘက္ ထာ၀စဥ္မေျပာင္းလဲစတမ္းရပ္တဲ႔ဇာနည္
အေမွာင္မွာ အဆန္ကိုပ်ံေနမယ့္ သစၥာဌက္
နံနက္မိုးေသာက္ရင္ေတာ့
အလင္းဆြတ္ရစၿမဲေပါ့ ကံ႔ေကာ္ရယ္ . . . . ။
စံ ညိ မ္ း ဦ း
အပိုဒ္ ( ၆ ) ပါ သုံးေၾကာင္းကဗ်ာအခ်ိဳ႕မွာ ၇ ဇူလိုင္အေရးေတာ္ပုံအၿပီး ထြက္ရွိတဲ႔ ‘ တကၠသိုလ္၀န္းက်င္ကဗ်ာမ်ား’ စာအုပ္ကျဖစ္ပါတယ္။
၁။ တရားခံ ၂။ စစ္ႏွင့္ျပည္သူ ၃။ တိုင္တည္ျခင္း ၄။ တန္ဘိုးမသိသူ
( ဗကသ ) ႏွင့္အတူ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုဗဟိန္း၊ ကိုေအာင္ေက်ာ္၊ အာဏာရွင္ ကိုလွေရႊမွသည္ ဟယ္ရီတန္၊ ကိုသက္၊ ကိုဗေဆြေလး၊ ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦးတို႔အလယ္
ကိုဖုန္းေမာ္၊ ကုိစိုးႏိုင္တို႔အဆုံး စသည္ျဖင့္ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရးသမိုင္းကို အသက္အေသြးျဖင့္ လမ္းျပခဲ႔ၾကသည့္ ေျမာက္ျမားစြာေသာအာဇာနည္၊သူရဲေကာင္း အေပါင္းတုိ႔အား ယခုကဗ်ာျဖင့္ ဦးညႊတ္ဂုဏ္ျပဳပါ၏။
